Leukocytospermia i bakteriospermia – czy jedna jest zależna od drugiej?

Leukocytospermia oznacza podwyższoną ponad normę liczebność leukocytów w mililitrze nasienia (norma WHO <1 mln/ml). Natomiast bakteriospermia to podwyższona liczebność mikroorganizmów (bakterii) w nasieniu, świadcząca o stanie zapalnym w męskim układzie rozrodczym (przyjmuje się, że jest to 104 CFU na mililitr).

Istnienie zależności pomiędzy liczbą leukocytów w nasieniu, a obecnością bakterii i stanu zapalnego w układzie rozrodczym nie budzi wątpliwości. Od 1992 roku WHO rekomenduje  wartość 1 mln leukocytów / ml nasienia, która jest kwestionowana przez niektóre grupy badawcze. Niniejsza praca została przygotowana w celu próby wytyczenia nowej wartości liczby leukocytów, która świadczyłaby o stanie zapalnym. W tym celu przebadano 159 mężczyzn w wieku od 20 do 50 lat, u których podejrzewano stany zapalne w układzie rozrodczym. U wszystkich pacjentów wykonano: pobranie nasienia, ocenę liczby leukocytów w nasieniu, szczegółowe posiewy (drobnoustroje tlenowe, beztlenowe i względnie beztlenowe) oraz inne badania potwierdzające lub wykluczające obecność trudnych do zidentyfikowania drobnoustrojów.

Badacze wykryli, że próbki nasienia pochodzące od każdego pacjenta zawierały przynajmniej jeden rodzaj drobnoustrojów (żadna nie była całkowicie jałowa), a ilość drobnoustrojów wahała się od 102 do 107 (za liczbę świadczącą o infekcji przyjmuje się 104). Wykryto także, że liczebność leukocytów koreluje zarówno z liczbą różnych rodzajów odnajdywanych w nasieniu mikroorganizmów, jak i z ich liczebnością (obrazującą intensywność zakażenia). Poza tym okazało się, że u pacjentów, u których wykryto większą liczbę różnych rodzajów drobnoustrojów, ich liczebność także była wyższa niż u pacjentów mających w nasieniu mniej różnych rodzajów drobnoustrojów.

Badacze uważają, że przyjęty przez WHO limit prawidłowej liczby leukocytów na mililitr nasienia nie jest wystarczająco czuły, aby rozróżnić pacjentów z bakteriospermią od pacjentów, u których liczebność drobnoustrojów nie świadczy o infekcji. Według tej grupy badawczej taki limit powinien wynosić 0,2 mln leukocytów na mililitr. Sugerują oni także, że jeśli w nasieniu znajdowane są różne drobnoustroje to powinno być to dodatkowym argumentem za zdiagnozowaniem bakteriospermii.

Autorzy: Eliza Filipiak (dr n. med.), Katarzyna Marchlewska (dr n. med.)